4 października 2024 r. – Medugorje miejsce łaski, gdzie niebo dotyka ziemi

Medugorje – kiedyś mało znana wioska, dziś jest powszechnie znaną miejscowością, do której przybywają niezliczone rzesze pielgrzymów, Medugorje jest źródłem łask, miejscem prawdziwego cudu objawień Matki Bożej.
W Medugorje szczególnie silnie odczuwa się rzeczywistą obecność Boga, przewodnictwo Maryi, Królowej Pokoju. Medugorje stało się miejscem, w którym Bóg okazuje swoją miłość i obdarza łaskami; miejscem żarliwych modlitw, wzruszających nawróceń i cudownych uzdrowień.
Każdego roku powracamy do tego miejsca, by na nowo ożywiać swoją wiarę i pogłębiać relację z Bogiem żywym poprzez oredownictwo Matki Bożej. Dziekujemy Królowej Pokoju za kolejne zaproszenie nas na to miejsce gdzie niebo dotyka ziemi.
Kilka dni pobytu to wielka łaska dla każdej osoby, piekne spotkania z miejscowymi ludzmi jak i przyjezdnymi. A przede wszystkim spotkanie z Maryją i z Jej Synem Jezusem Chrystusem.

Królowo Pokoju módl sie za nami i za tymi, którzy do Ciebie sie uciekaja. AMEN.

25 września 2024 r. – Jasna Góra bez objawień, ale z cudownym obrazem

Jasna Góra ze swym sercem, którym jest Kaplica Matki Bożej, to przede wszystkim miejsce modlitwy, ale nie tylko. To również bezcenny pomnik historii, ważny obiekt narodowej pamięci, pełny zabytków i wspaniałych dzieł sztuki.

12 września 2024r. –  WSPOMNIENIE NAJSWIETSZEGO IMIENIA MARYI

W dniu 12 września Kościół powszechny obchodzi liturgiczne wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi. Święto Imienia Maryi przypomina zwycięstwo odniesione nad Turkami pod Wiedniem w roku 1683 przez króla Jana III Sobieskiego i sprzymierzone wojska chrześcijańskie.
Imię Maryi czcimy w Kościele w sposób szczególny, ponieważ należy ono do Matki Boga, Królowej nieba i ziemi, Matki miłosierdzia. Dzisiejsze wspomnienie – “imieniny” Matki Bożej – przypominają nam o przywilejach nadanych Maryi przez Boga i wszystkich łaskach, jakie otrzymaliśmy od Boga za Jej pośrednictwem i wstawiennictwem, wzywając Jej Imienia.
MARYJO KROLOWO POLSKI, MODL SIE ZA NAMI I TYMI KTORZY DO CIEBIE SIE UCIEKAJĄ

22 września 2024

30 sierpnia 2024 r.- > Posługa dla domu, modlitwa praca i spotkania z innymi <

W Domu Fundacji, czas wakacji jest wyjątkowy, więcej pojawia się osób, więcej odwiedzin i spotkań,

więcej posługi modlitwa wobec potrzebujących. Czas wakacji daje innym taka możliwość,

by odwiedzić miejsca, gdzie zaczerpną coś dla ducha, nie tylko dla ciała. Mając trochę więcej czasu dla siebie

i własnej rodziny ludzie decydują się również na odnowę życia duchowego. I dobrze ze tak jest, bo jeśli w naszym życiu

Bóg na pierwszym miejscu, wszystko inne będzie na właściwym.

Jest sposób, by dzień przeżyć świadomie i twórczo,

aby w naszym sercu dokonywało się zwycięstwo dobra

i miłości a nie zła.

Żyjemy w świecie nieustannej walki między życiem a śmiercią, prawdą a kłamstwem. Nie można zapominać, że istnieją demoniczne moce, które za wszelką cenę pragną nas zniewolić i pozbawić radości życia. Wiedzą, że tylko wtedy odniosą nad nami zwycięstwo, gdy uda im się odwieść nas od trudu codziennej modlitwy.

Matka Teresy z Kalkuty często mówiła, że modlitwa powinna stać się najważniejszą czynnością dnia, a to dlatego, że otwiera nasze serca na Jezusa, który daje nam Siebie jako Miłość, jako Radość, Prawdę. „Bez modlitwy – mówiła Matka Teresa – nie potrafiłabym pracować nawet przez pół godziny. Bóg obdarza mnie siłą dzięki modlitwie(…) Modlitwa jest pokarmem duszy – czym krew jest dla ciała, tym modlitwa jest dla duszy. Dzięki modlitwie nasze serca stają się czyste i szlachetne (…) Jeśli poszukujesz Boga i nie wiesz, gdzie rozpocząć swoje poszukiwania, naucz się modlić i podejmij trud codziennej modlitwy (…) Jeśli będziemy się modlić, otrzymamy odpowiedź na wszystkie trapiące nas pytania”.

Aby żyć życiem godnym człowieka koniecznie trzeba wygospodarować codziennie przynajmniej 15 minut rano i wieczorem na osobiste spotkanie z Bogiem. Matka Teresa radzi: „Rozpoczynaj i kończ swój dzień modlitwą. Zwracaj się do Boga jak dziecko. Jeśli okaże się, że trudno ci się zdobyć na modlitwę, możesz powiedzieć: «Przybądź, Duchu Święty, poprowadź mnie, oświeć mój umysł, abym potrafił się modlić». Jeśli wierzysz w Boga i moc modlitwy, przezwyciężysz wszelkie uczucia zwątpienia, lęku i samotności”.

Nie sądź, że modlitwa zawsze będzie ci dostarczać duchowej rozkoszy. Jest to ciężka duchowa praca. Samo natchnienie i nastrój nie wystarczy. Nie szukaj w modlitwie błogości, przeżyć i uniesień. Poszukiwanie w modlitwie duchowej rozkoszy to pewien rodzaj egoizmu. Fakt, że modlitwa przychodzi z trudem, jest często oznaką jej działania.

Dbajmy więc o ten czas dla Boga, nie zaniedbujmy codziennej modlitwy

10 sierpnia 2024 r. – 15 lecie Fundacji „Donum Spes”

CELEM FUNDACJI JEST NIESIENIE POMOCY PORANIONYM DUCHOWO I ODRZUCONYM, TYM KTORZY NAJBARDZIEJ POTRZEBUJA WSPARCIA, OD POCZĄTKU POWSTANIA FUNDACJI NA WSZELKIE MOŻLIWE SPOSOBY, NIESIEMY POMOC MŁODZIEŻY ZAGUBIONEJ. CZĘSTO DOCIERAMY W MIEJSCA GDZIE MLODZIEŻ ZAGŁUSZA WŁASNĄ SAMOTNOŚĆ NISZCZAC ZDROWIE I ZYCIE. BRAK WIARY W BOGA, BRAK DOBRYCH RELACJI RODZINNYCH, CZESTO TEZ BRAK PEŁNEJ RODZINY, PROWADZI DZIECI I MŁODZIEZ DO NIEWLŁAŚCIWYCH MIEJSC, RELACJI I ZACHOWAN.
NIEWLASCIWE KORZYSTANIE Z SIECI I MEDIÓW SPOLECZNOSCIOWYCH, PROWADZI CORAZ CZESCIEJ DO TRAGEDII, KTOREJ RODZICE NIE POTRAFIA WCZESNIEJ PRZEWIDZIEC.

NADZIEJA W ZYCIU CZLOWIEKA JEST KONIECZNA, NADZIEJA DAJE NAM POCZUCIE ZE NAWET SPRAWY TRUDNIE JESTESMY WSTANIE POKONAC. NADZIEJA WYPLYWAJACA Z WIARY W BOGA DAJE PEWNOC, ZE NIE JESTESMY SAMI. NADZIEJA POKAZUJE NAM MOZLIWOSC WYJSCIA Z KAZDEJ TRUDNEJ SYTUACJI. DZIEKI NADZIEI CZERPANEJ OD BOGA MOŻEMY ZANIESC NADZIEJE INNYM, TYM KTORZY JEJ POTRZEBUJA. W NASZYM ZYCIU WIĘC POTRZEBNY CZAS NA MODLITWE OSOBISTĄ, EUCHARYSTIE, ROZANIEC I ADORACJE NAJSWIETZSZEGO SAKRAMENTU.

10 SIERPNIA W NASZEJ PARAFII W SWIATYNI I W NASZYM DOMU, SWIETOWALISMY 15 – 0 LECIE FUNDACJI, DZIEKUJAC PANU BOGU ZA LASKI, ZA WSZYSTKO, ZA KAZDA URATOWANA OSOBE, ZA KAZDEGO CZLOWIEKA, KTORY DZIEKI PRZEKAZANEJ NADZIEI ZAWROCIL Z BLEDNEJ DROGI ZYCIA.

MARYJO KROLOWO POKOJU MÓDL SIE ZA NAMI
I WYPRASZAL NAM LASKI NA KOLEJNE LATA POSŁUGI. AMEN

27 lipca 2024 r. – Posługa dla Domu Fundacji, posługa dla drugiego człowieka.

13 lipca 2024 r. – Spieszmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą

 

W ostatnich dniach Bóg powołał do wieczności osobę młodą. Pożegnaliśmy kapłana, który w tak wczesnym wieku wypełnił wole Boga.

Wspólnie z kapłanami, strażą pożarną, rodziną i licznie zgromadzonymi,

Modliliśmy się za osobę zmarłą. 

Modlitwa objęliśmy również rodzinę pogrążoną w żałobie. 

Ważne jest byśmy każdego dnia byli przygotowani na to przejście do życia wiecznego i spotkanie z p. Bogiem.

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie….

8 lipca 2024 r. – Radosnego dawcę miłuje Bóg

W naszym domu nigdy nie brakuje radości, Słowo Boga mówi: radosnego dawcę miłuje Bóg. Dajemy innym wszystko co najlepsze, nasz czas, rozmowę i modlitwę. Dzielimy się tym co sami otrzymujemy od P. Boga, czas należy do Boga, jest Jego darem dla nas, tym samym darujemy go innym.
W naszym domu panuje podstawowa zasada: módl się i pracuj, tym samym modlimy się i pracujemy. W domu Fundacji nigdy nie brakuje pracy. Wdzięczni jesteśmy innym, którzy dojeżdżają do nas by pomoc w paradach na posesji. U nas panuje wzajemna wymiana, jedni dojeżdżają by coś otrzymać a inni by coś zostawić.
Bóg jest dobry i wie co komu na dany czas jest potrzebne.

Miłosierny Panie, błogosław nas, nasz dom i każdą z osób która do nas przybywa. AMEN.

25 czerwca 2024 r. – 43 Rocznica Objawień Matki Bożej Królowej Pokoju

 

Ostatniego dnia nowenny poprzedzającej 43 rocznicę pierwszych objawień w Medugorje Matka Boża ukazała się wizjonerom w złotym płaszczu, podziękowała za „modlitwy i ofiary” i poprosiła by „kontynuować”. Ten Apel z 24 czerwca br. jest wezwaniem skierowanym do wiernych na całym świecie, abyśmy nie ustawali w modlitwach o pokój, abyśmy jednoczyli się w parafiach, grupach, rodzinach i ze znajomymi na wspólnotowej modlitwie w intencji pokoju.

Tworzenie grup modlitewnych jednoczących się wokół intencji pokoju na świecie to wyjątkowo ważna i aktualna sprawa. 

Modlitwa jest nam nieustannie potrzebna, ale dziś, gdy doświadczamy tak wielkiego naporu zła, gdy zalewają nas kłamstwa i agresja, gdy pojawia się zagrożenie nowymi wojnami, to właśnie modlitwa i błaganie o łaskę z nieba może się okazać ratunkiem dla świata.

Płynący z Medugorje apel o modlitwę w intencji pokoju powinien być usłyszany na całym świecie. Powinien nim przejąć się Kościół, w tym nasze rodziny i parafie. Nie mamy wątpliwości, że świat jest zagrożony, a więc nie miejmy też wątpliwości, że potrzebujemy modlitwy w intencji pokoju …!

Matka Boża już 25 maja br. zwróciła się do nas słowami: „Dzieci, zakładajcie grupy modlitewne, grupy, gdzie będziecie się motywować do dobrego i wzrastać w radości, nawracajcie się i wybierajcie drogę świętości i nadziei, aby Bóg dał wam pełnię pokoju”.

Matka Boża nieustannie prosi o modlitwę w intencji pokoju. Jest to istotna treść przesłania z Medugorje. Maryja prosi, aby powstawały grupy modlitewne, w których będziemy się jednoczyć na błaganiu o pokój. Przez te wszystkie lata trwania objawień takich grup powstało już b.wiele i nadal powstają.

Wiemy z różnych źródeł, że ludzie wracają z pielgrzymek odmienieni i napełnieni nowym pragnieniem modlitwy.

Na rocznicę objawień dotarły tysiące pielgrzymów, a wśród nich także Wojownicy Maryi, którzy przeżywali tam rekolekcje prowadzone przez ks. Dominika Chmielewskiego SDB, założyciela Wojowników Maryi i pątnika do Medugorje

 

Sanktuarium Królowej Pokoju w Medugorje jest dziś ważnym ośrodkiem apelującym o modlitwę w intencji pokoju. 

1 czerwca 2024 r. – Dzień Dziecka

Zmartwychwstały Chrystus obecny jest w liturgii obrzędów Roku Liturgicznego zwłaszcza w Eucharystii. W szczególny sposób Zmartwychwstały umiłował dzieci. Gdy Apostołowie nie chcieli dopuścić matek z dziećmi do Pana Jezusa, wtedy powiedział:

”…nie zabraniajcie im, do takich bowiem należy Królestwo Niebieskie…” w innym miejscu ”… Aniołowie ich wpatrują się w oblicze Boga…” a w jeszcze innym ”… jeśli się nie staniecie jako te dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebieskiego…”

Dlatego, gdy na świecie obchodzi się Międzynarodowy Dzień Dziecka nasza parafia również postanowiła ten dzień obchodzić uroczyście. W Niedzielę 2 czerwca o godz. 10.15 w kościele została odprawiona Msza Św. w intencji wszystkich dzieci i młodzieży naszej Parafii. Mottem tego dnia rozwiniętym w homilii było „Aniołowie a dzieci” z akcentem na Archanioła Rafała. O g. 11:30 przed Kościołem zgromadziła się cała służba Liturgiczna: ministranci, dziewczęca służba Maryjna, grupy modlitewne, dzieci należące do Róż Różańcowych. Do nich dołączyły się pozostałe dzieci i młodzież a także dorośli. Po eucharystii udaliśmy się wspólnie do rynku, gdzie na dzieci czekały przeróżne atrakcje/ gry i zabawy/. Dla dorosłych była przygotowana herbatka, kawa i ciasto. Nie zabrakło również nagród dla zwycięzców.

Po zregenerowaniu sił wszyscy udali się na boisko szkolne, gdzie odbył się turniej piłki nożnej. W turnieju uczestniczyły drużyny: ministrantów z sąsiednich parafii. Turniej prowadzony był przez jednego z nauczycieli wychowania fizycznego. Gra ta wzbudziła duże zainteresowanie wśród licznie zgromadzonych kibiców. Zwycięzcą turnieju została jedna z drużyn ministrantów.

Po turnieju na dzieci czekała gorąca kiełbaska przygotowana przez dorosłych na rozpalonym ognisku. Na zakończenie świętowania odbyła się modlitwa litanią do Serca Pana Jezusa w wykonaniu dzieci.

Był to dzień dobry dla wszystkich, zarówno dzieci, jak i dorosłych, przeżyty we wspólnocie Kościoła.

13 maja 2024 r. – Medugorje, Tihalina

Modlitwa u stop Królowej Pokoju za tych którzy proszą. Modlitwa za tych którzy powierzyli swoje intencje …

1 maja 2024r  – MAJ MIESIĄCEM MATKI BOŻEJ

Maj w Kościele katolickim jest miesiącem szczególnie poświęconym Matce Bożej. W tym czasie intensywniej modlimy się za wstawiennictwem Maryi, odmawiając Litanię Loretańską. Nabożeństwa majowe są najbardziej popularną formą czci Matki Bożej w tym czasie.
Kościół najpiękniejszy miesiąc w roku poświęca Tej, która była najpiękniejszym „kwiatem ziemi”. „Faktycznie to Ona jest najpiękniejszym kwiatem, jaki zakwitł ze stworzenia, „różą”, która ukazała się w pełni czasu, gdy Bóg, posyłając swego Syna, obdarzył świat nową wiosną. Jest też zarazem pokorną i dyskretną protagonistką pierwszych kroków chrześcijańskiej wspólnoty: Maryja jest jej duchowym sercem, albowiem sama Jej obecność pośród uczniów jest żywą pamięcią o Panu Jezusie i zadatkiem daru Jego Ducha” – mówił w 2010 r. papież Benedykt XVI w katechezie wyjaśniającej liturgiczny kontekst dedykowania Maryi tego miesiąca.
Po raz pierwszy oficjalnie nabożeństwo majowe odprawiano w Polsce w kościele Świętego Krzyża w Warszawie w 1852 r. Po 30 latach trafiło ono już do wszystkich parafii i stało się bardzo popularne.
Centralnym punktem nabożeństwa majowego jest odśpiewanie lub recytacja Litanii Loretańskiej, poprzedzonej i zakończonej pieśniami maryjnymi. Litanię odmawia się w kościołach lub przed przydrożnymi kapliczkami.
Na Litanię Loretańską składają się wezwania skierowane do Boga w Trójcy Jedynego, następnie 52 wezwania do Matki Bożej przyzywające Jej różne tytuły, wreszcie trzy wezwania skierowane do Jezusa Odkupiciela.
Wezwania do Matki Bożej stanowią zasadniczy trzon Litanii Loretańskiej i dzielą się na trzy grupy: dogmatyczne, podkreślające miejsce Maryi w dziele zbawienia, historiozbawcze, uwypuklające Jej rolę w całej historii zbawienia oraz eschatologiczne, wskazujące na Jej stan błogosławiony w niebie, stając się tym samym gwarancją zbawienia oraz potężną Orędowniczką przed Bogiem.

Litania Loretańska do Najświętszej Maryi Panny
Kyrie, elejson, Christe elejson, Kyrie elejson.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święta Boża Rodzicielko, módl się za nami.
Święta Panno nad pannami, módl się za nami.
Matko Chrystusowa, módl się za nami.
Matko Kościoła, módl się za nami.
Matko miłosierdzia, módl się za nami.
Matko łaski Bożej, módl się za nami.
Matko nadziei, módl się za nami.
Matko nieskalana, módl się za nami.
Matko najczystsza, módl się za nami.
Matko dziewicza, módl się za nami.
Matko nienaruszona, módl się za nami.
Matko najmilsza, módl się za nami.
Matko przedziwna, módl się za nami.
Matko dobrej rady, módl się za nami.
Matko Stworzyciela, módl się za nami.
Matko Zbawiciela, módl się za nami.
Panno roztropna, módl się za nami.
Panno czcigodna, módl się za nami.
Panno wsławiona, módl się za nami.
Panno można, módl się za nami.
Panno łaskawa, módl się za nami.
Panno wierna, módl się za nami.
Zwierciadło sprawiedliwości, módl się za nami.
Stolico mądrości, módl się za nami.
Przyczyno naszej radości, módl się za nami.
Przybytku Ducha Świętego, módl się za nami.
Przybytku chwalebny, módl się za nami.
Przybytku sławny pobożności, módl się za nami.
Różo duchowna, módl się za nami.
Wieżo Dawidowa, módl się za nami.
Wieżo z kości słoniowej, módl się za nami.
Domie złoty, módl się za nami.
Arko przymierza, módl się za nami.
Bramo niebieska, módl się za nami.
Gwiazdo zaranna, módl się za nami.
Uzdrowienie chorych, módl się za nami.
Ucieczko grzesznych, módl się za nami.
Pociecho migrantów, módl się za nami.
Pocieszycielko strapionych, módl się za nami.
Wspomożenie wiernych, módl się za nami.
Królowo Aniołów, módl się za nami.
Królowo Patriarchów, módl się za nami.
Królowo Proroków, módl się za nami.
Królowo Apostołów, módl się za nami.
Królowo Męczenników, módl się za nami.
Królowo Wyznawców, módl się za nami.
Królowo Dziewic, módl się za nami.
Królowo wszystkich Świętych, módl się za nami.
Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta, módl się za nami.
Królowo wniebowzięta, módl się za nami.
Królowo różańca świętego, módl się za nami.
Królowo rodziny, módl się za nami.
Królowo pokoju, módl się za nami.
Królowo Polski, módl się za nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Modlitwa końcowa:
P. Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko.
W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się:
Panie, nasz Boże, daj nam, sługom swoim, cieszyć się trwałym zdrowiem duszy i ciała, † i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy, * uwolnij nas od doczesnych utrapień i obdarz wieczną radością. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.

9 kwietnia 2024 r – Spotkanie Modlitewne dla Dzieci

Bóg mówi w swoim Słowie: pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie…! Do naszego domu wciąż przybywają dzieci w różnym wieku. Modlimy się wspólnie, czytamy Słowo Boże i rozważamy je. Budujemy w ten sposób wiarę w sercach tych najmłodszych członków Parafii. Serca dzieci są bardzo otwarte i chętne do współpracy.

Po ostatnim spotkaniu modlitewnym w naszej kaplicy przy pięknej, słonecznej pogodzie wyszliśmy z dziećmi też na ogród i plac zabaw.

Błogosław Boże dzieci naszej parafii oraz ich rodziny. Amen

 

7 kwietnia 2024 r – Święto Miłosierdzia Bożego

 

Pragnę, aby pierwsza niedziela po Wielkanocy była Świętem Miłosierdzia.

Słowa Pana Jezusa do Siostry Faustyny

To pragnienie po raz pierwszy wypowiedział Pan Jezus w Płocku w 1931 r. „Święto to wyszło z wnętrzności miłosierdzia mojego i jest zatwierdzone w głębokościach zmiłowań moich. Wszelka dusza wierząca i ufająca miłosierdziu mojemu – dostąpi go”. W następnych latach Pan Jezus powracał do tego żądania aż 14 razy, określając miejsce tego święta w kalendarzu liturgicznym, przyczynę i cel jego ustanowienia oraz sposób przygotowania i obchodzenia. „W tym dniu kapłani będą mówić ludziom o wielkim i niezgłębionym miłosierdziu moim”.

Wybór pierwszej niedzieli po Wielkanocy, która kończy oktawę Zmartwychwstania Pańskiego, wskazuje na ścisły związek pomiędzy wielkanocną tajemnicą Odkupienia a Świętem Miłosierdzia. Męka, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa są bowiem szczytowym objawieniem miłości miłosiernej Boga. Dzieło odkupienia owocuje i aktualizuje się w sakramentach świętych, o których mówi liturgia Święta Miłosierdzia. Chrzest, sakrament pokuty, Eucharystia są niewyczerpanymi źródłami Miłosierdzia Bożego. Dlatego liturgia tej niedzieli jest punktem kulminacyjnym uwielbienia Boga w tajemnicy Miłosierdzia.

Święto Miłosierdzia Bożego ma być nie tylko dniem szczególnej czci Boga w tej tajemnicy, ale także dniem łaski dla wszystkich ludzi, zwłaszcza grzeszników. „Pragnę – powiedział Pan Jezus – aby Święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. Kto w dniu tym przystąpi do Źródła Życia, ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski, niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jak szkarłat”. Tak więc ranga tego święta polega także na tym, że nawet ci, którzy dopiero w tym dniu się nawracają, mogą otrzymać przebaczenie grzechów oraz wyprosić wszelkie łaski, jeśli one są zgodne z wolą Bożą. Szczególnymi adresatami tego święta są grzesznicy, zwłaszcza ci najbardziej zatwardziali. „Dusze giną mimo Mojej gorzkiej męki. Daję im ostatnią deskę ratunku, to jest Święto Miłosierdzia. Jeżeli nie uwielbią Miłosierdzia Bożego – zginą na wieki”.

Aby skorzystać z tych wielkich darów, trzeba wypełnić warunki nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, tzn.: pokładać ufność w Panu Bogu, pełnić uczynki miłosierdzia, być w stanie łaski uświęcającej i przystąpić do Komunii św. „Nie znajdzie żadna dusza uspokojenia – powiedział Pan Jezus – dopóki się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia mojego i dlatego pierwsza niedziela po Wielkanocy ma być Świętem Miłosierdzia”.

Przygotowaniem do Święta Miłosierdzia jest Nowenna, polegająca na odmawianiu przez 9 dni (poczynając od Wielkiego Piątku) Koronki do Miłosierdzia Bożego. „W tej nowennie – obiecał Pan Jezus – udzielę duszom wszelkich łask”. Sam Pan Jezus podyktował siostrze Faustynie przykład takiej Nowenny. Znaczącym elementem tego święta jest uroczyste uczczenie obrazu „Jezu, ufam Tobie”. „Chcę, aby ten obraz był publicznie wystawiony i uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy”. Obraz ten ma przypominać ludziom, że „naszym zadaniem – jak mówi Ojciec Święty Jan Paweł II w Dives in misericordia – jest wyznawanie Bożego Miłosierdzia, głoszenie go, praktykowanie miłosierdzia względem bliźnich oraz w tej godzinie dziejów i zagrożeń – modlenie się o Miłosierdzie Boże. Jest to nieodzowny warunek zabiegów o lepszy, bardziej ludzki świat”.

Niech Święto Miłosierdzia Bożego przyczyni się jeszcze bardziej do naszego zaangażowania się w modlitwę oraz dzieła miłosierdzia. Miłosierdziem należy odpowiedzieć na miłosierdzie, którego Bóg nam udziela, i wychodzić naprzeciw drugiego człowieka z wyciągniętą dłonią i radosną twarzą.

30 marca 2024 r – Życzenia Wielkanocne i podziękowanie darczyńcom

25 marca 2024 r – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego Dzień Świętości Życia

 

16 marca 2024 r – Spotkanie modlitewne dla dzieci

5 marca 2024 r – Wielki Post: czas łaski i droga nawrócenia

1 lutego 2024 r – spotkania, rozmowy i posługa modlitwa

 

21 stycznia 2024 r – Spotkanie modlitewne dla dzieci

6 stycznia 2024 r – Uroczystość Objawienia Pańskiego

 

6 stycznia Kościół katolicki obchodzi Uroczystość Objawienia Pańskiego (Święto Epifanii), zwane popularnie Świętem Trzech Króli. Jest to jedne z najstarszych świąt w chrześcijaństwie.

Dzień Trzech Króli jest świętem Objawienia Boga światu. Był on obchodzony już w III wieku na pamiątkę opisanego w Ewangelii św. Mateusza hołdu, jaki Trzej Królowie, Trzej Mędrcy ze Wschodu złożyli Dzieciątku Jezus. Pierwsi chrześcijanie w tym właśnie dniu świętowali Boże Narodzenie. Dopiero w końcu IV w. do liturgii Kościoła Powszechnego wprowadzone zostały dwie odrębne uroczystości: Boże Narodzenie – 25 grudnia i święto Objawienia Pańskiego – 6 stycznia.

Trzech Mędrców ze wschodu przybyło do Betlejem, aby oddać pokłon Jezusowi. Przywieźli oni w darze złoto, mirrę i kadzidło – te 3 elementy mają symboliczne znaczenie:

17 grudnia 2023 – trzecia niedziela Adwentu

Niedziela trzecia Adwentu, od pierwszych słów antyfony na wejście: radujcie się zawsze w Panu …, nazywana jest po łacinie „Gaudete”. Słowa te zostały zaczerpnięte z Listu Świętego Pawła do Filipian i wyrażają adwentową radość z bliskości Pana.

Niedziela Gaudete to Niedziela Radości. Liturgia zaprasza nas do radości, bo przychodzący Pan jest coraz bliżej. Jan Chrzciciel pokazuje nam, co jest źródłem tej głębokiej radości, której świat dać nie może. To świadomość własnej tożsamości i misji. Jan wie, kim jest w oczach Boga i jaką misją został obdarzony. Mówiąc o samym sobie do faryzeuszy, najpierw trzykrotnie zapewnia, kim na pewno nie jest. Dopiero potem stwierdza, kim jest. Im bardziej będziemy świadomi, kim jesteśmy, a kim nie, tym więcej radości będzie nam towarzyszyło w codzienności.

Trzecia niedziela grudnia rozpoczyna drugą część Adwentu, która stanowi bezpośrednie przygotowanie do Uroczystości Narodzenia Pańskiego.

Jezu dopomóż nam odkrywać, kim jesteśmy w Twoich oczach, abyśmy mogli innych prowadzić ku Tobie.

6 grudnia 2023 – Spotkanie modlitewne dla dzieci

W dniu 6 grudnia Kościół katolicki obchodzi liturgiczne wspomnienie św. Mikołaja, biskupa.

Św. Mikołaj żył na przełomie III i IV wieku (zm. ok. 342 r.). Pełnił obowiązki biskupa Myry (obecnie Demre) – na południowym wybrzeżu Azji Mniejszej (dziś Turcja). Według tradycji był dobroczyńcą wspierającym ubogich. Na Wschodzie czczono go od VI wieku, na Zachodzie jego kult stał się popularny w XI wieku, kiedy relikwie świętego przewieziono do Bari (Włochy). Został patronem niektórych krajów (np. Rosji) i grup zawodowych (np. żeglarzy).

W połowie XIII wieku w niektórych krajach powstał zwyczaj obdarowywania się w dzień wspomnienia tego świętego, czyli 6 grudnia. Dawano prezenty zwłaszcza dzieciom. W Polsce zwyczaj ten rozpowszechnił się dopiero w pierwszej połowie XVIII wieku. Podkładano dzieciom prezenty w nocy przekazując, że to dar św. Mikołaja…!

Dzieci z grupy modlitewnej na spotkaniu dziś również zostały obdarowane drobnymi upominkami. Na zakończenie modliliśmy się za dzieci, które nie mają takiej możliwości. Szczególnie za dzieci Ukrainy oraz innych krajów gdzie trwa wojna. 

Święty Mikołaju módl się za nami. 

15  listopada 2023 – Imieniny Ks. Proboszcza

Św. Albert Wielki był ceniony przez ludzi współczesnych i potomnych. Miał ujmujący charakter i swoją dobrocią zjednywał sobie ludzi. Należał do najznamienitszych umysłów średniowiecza. Zadziwiał nie tylko współczesnych ogromem swojej wiedzy.  Znał się i pisał na temat wszystkich znanych wtedy dziedzin wiedzy, od teologii, filozofii, nauk przyrodniczych czy chemii aż po muzykę. Tak powiemy o świętym Albercie Wielkim, dominikaninie, biskupie i doktorze Kościoła.

Urodził się w bawarskim Lauingen, między rokiem 1193 a 1205. Jego ojciec był rycerzem i naczelnikiem miasteczka. Albert podjął studia w Padwie i Bolonii. W Padwie spotkał bł. Jordana z Saksonii i z jego rąk przyjął habit dominikański. Skierowany został do Kolonii, gdzie ukończył studia teologiczne i przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1234-1242 był lektorem w klasztorach dominikańskich w Hildesheim, Fryburgu, w Ratyzbonie i Strasburgu. Potem uzupełniał studia w Paryżu i tam, jako pierwszy Niemiec w historii, został profesorem w 1245 roku. Prawdopodobnie wtedy spotkał się po raz pierwszy ze swoim najsłynniejszym i najznamienitszym uczniem, św. Tomaszem z Akwinu. Razem z Akwinatą przeniósł się w 1248 roku do Kolonii, by tam zorganizować studium generalne dominikanów. Albert wykładał w nim do 1260 roku z trzyletnią przerwą, między rokiem 1254 a 1257, kiedy spełniał urząd prowincjała dla 40 dominikańskich klasztorów w prowincji teutońskiej. Po złożeniu urzędu powrócił do głoszenia wykładów w Kolonii. W roku 1260 papież Aleksander IV mianował go biskupem Ratyzbony. Okazał się, wbrew obawom niektórych, sprawnym administratorem rozległej diecezji. Uzdrowił finanse diecezjalne, usprawnił gospodarkę majątkami kościelnymi, zreorganizował parafie, pobudził ducha gorliwości wśród powierzonego sobie kleru. Albert poprosił jednak następnego papieża Urbana IV o zwolnienie z urzędu. Papież zgodził się, ale w zamian chciał, żeby Albert był kaznodzieją papieskim na rzecz krucjaty w Ziemi Świętej i organizował zbiórkę funduszy na tę wyprawę w Niemczech i Czechach. Papież wykorzystywał także jego zdolności dyplomatyczne do przeprowadzania misji pojednawczych. Po kilku latach Albert wrócił do Kolonii, a potem udał się do Strasburga, gdzie powstał silny, dominikański ośrodek naukowy. Albert był bez wątpienia jednym z największych umysłów średniowiecza. Interesował się wszystkimi znanymi ówcześnie dziedzinami wiedzy. Jako jeden z pierwszych uczonych w Europie, dostrzegł znaczenie, jakie grecko-arabska myśl filozoficzna i nauki przyrodnicze mogły odegrać dla rozwoju myśli chrześcijańskiej. To on pierwszy odróżnił metodologicznie filozofię od teologii. Co prawda nie stworzył własnego systemu filozoficznego, a w jego pismach odnajdujemy wpływy Arystotelesa, Platona, św. Augustyna i neoplatoników, jak też awerroizmu i perskiego myśliciela Awicenny, to jednak nie było dziedziny wiedzy, której by nie znał i o niej nie pisał. To Albert jako pierwszy chciał stworzyć syntezę wszystkich nauk. Pisał bowiem, że „intencją naszą jest, by wszystkie części (fizykę, matematykę, metafizykę) połączyć w jedną całość, dla łacinników zrozumiałą”. Umiał łączyć posiadaną wiedzę z dobrocią i dlatego potomni nazwali go „doktorem powszechnym” i „sumą dobroci”. Umarł 15 listopada 1280 roku w Kolonii i tam został pochowany. Beatyfikował go Grzegorz XV, a kanonizował dopiero w 1931 roku Pius XI. On też ogłosił Alberta doktorem Kościoła. Pius XII ogłosił go w 1942 roku patronem studiujących nauki przyrodnicze. Św. Albert jest też patronem górników. W ikonografii św. Albert ukazywany jest w habicie dominikańskim, czasami w mitrze, albo jako profesor. Jego atrybuty to: księga, krzyż, mitra lub ptasie pióro.

Każdego roku 15 listopada świętujemy wraz z naszym ks. Proboszczem dzień patronalny. Otaczamy modlitwa i życzliwością naszego ks. Proboszcza, dziękując tym samym za posługę dla naszej Parafii. Świętują zarówno dorośli, młodzież jak i dzieci. W piątek 17 listopada po zajęciach szkolnych z delegacją dzieci udaliśmy się na plebanie z życzeniami. Sprawiliśmy naszemu Kapłanowi wiele radości. Dzieci zazwyczaj są otwarte i radosne, a naszemu Kapłan toważyszy zawsze dobry humor i uśmiech.

Ks. Proboszcz przyjął nasze kwiaty i wcześniej przygotowane prezenty, natomiast dzieci obdarował licznymi słodyczami. Takie spotkania pozostają nie tylko w naszej pamięci, lecz i w sercu.